Εμφυτεύματα
Τα οδοντικά εμφυτεύματα μοιάζουν με τεχνητές ρίζες δοντιών από τιτάνιο (ένα είδος μετάλλου), που τοποθετούνται μέσα στο κόκαλο των γνάθων. Πάνω σε αυτά θα στηριχθούν αργότερα στεφάνες (θήκες) ή γέφυρες με παρόμοιο τρόπο όπως στα φυσικά δόντια. Επίσης τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ως στηρίγματα για οδοντοστοιχίες.
Μέχρι πριν από κάποια χρόνια εάν σας έλλειπαν ένα ή περισσότερα δόντια, η πρώτη επιλογή αποκατάστασης ήταν τοποθέτηση μια γέφυρας από τον οδοντίατρο που απαιτούσε να τροχιστούν τα διπλανά δόντια. Πλέον, τα εμφυτεύματα προσφέρουν πολύ περισσότερες επιλογές για την αποκατάσταση δοντιών που λείπουν.
Η θεραπεία με εμφυτεύματα αρχίζει με την χειρουργική τοποθέτηση τους μέσα στο κόκαλο των γνάθων. Στη συνέχεια τα εμφυτεύματα αφήνονται να οστεοενσωματωθούν. Η οστεοενσωμάτωση είναι μια διαδικασία κατά την οποία τα εμφυτεύματα γίνονται ένα με το κόκαλο της γνάθου. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα επούλωσης (συνήθως 2 έως 6 μήνες ανάλογα με την περίπτωση), ακολουθεί η κατασκευή κάποιας προσθετικής εργασίας πάνω σε αυτά. Στο μεσοδιάστημα μια προσωρινή εργασία μπορεί να έχει παραδοθεί, ώστε να καλύπτονται ανάγκες αισθητικής και λειτουργίας. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι δυνατό η προσθετική εργασία να παραδοθεί άμεσα μετά την χειρουργική τοποθέτησή τους. Η περίπτωση αυτή ονομάζεται άμεση φόρτιση του εμφυτεύματος και δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα εμφυτεύματα.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο:
Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων είναι συνήθως μια απλή επέμβαση που γίνεται με τοπική αναισθησία στο ιατρείο. Κατά την διάρκεια της επέμβασης ο ασθενής δεν αισθάνεται ενόχληση λόγω της νάρκωσης, ενώ μετά, τα παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη που χορηγούνται από τον γιατρό του, έχουν επαρκή δράση, ώστε να μην πονάει. Σίγουρα πάντως θα υπάρξει μετεγχειρητικό οίδημα (πρήξιμο), κάτι τελείως αναμενόμενο, το οποίο θα αρχίσει να υποχωρεί μετά την δεύτερη ή τρίτη μέρα.
Η διαδικασία τοποθέτησης με απλά λόγια έχει ως εξής: γίνεται μια τομή στα ούλα και μετά με ειδικά μηχανοκίνητα τρυπανάκια δημιουργείται μια οπή στο κόκαλο όπου στη συνέχεια τοποθετείται το εμφύτευμα. Η οπή αυτή αντιστοιχεί σε μέγεθος με τη ρίζα του δοντιού που προϋπήρχε. Η τομή έπειτα ράβεται κλείνοντας τελείως το εμφύτευμα ή αφήνοντας μια εξωτερική βίδα επούλωσης εκτεθειμένη. Το αν το εμφύτευμα θα κρυφτεί πλήρως ή όχι θα το αποφασίσει ο χειρουργός βασιζόμενος στην ποιότητα του οστού. Σε περίπτωση που το εμφύτευμα καλυφθεί πλήρως κάτω από τα ούλα, θα πρέπει να αποκαλυφθεί σε δεύτερο χρόνο (συνήθως 2 έως 4 μήνες μετά).
Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφίες από δύο περιστατικά που δείχνουν την κλινική εικόνα πριν τα εμφυτεύματα, την ακτινογραφία την ημέρα της τοποθέτησης και την κλινική εικόνα με τις βίδες επούλωσης πάνω στα εμφυτεύματα.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα επούλωσης (συνήθως 2 – 4 μήνες), το εμφύτευμα είναι έτοιμο να αποκατασταθεί.
Η τελική αποκατάσταση πάνω στο εμφύτευμα αποτελείται από μια στεφάνη από μεταλλοπορσελάνη και ένα ενδιάμεσο διαβλεννογόνιο κομμάτι που βιδώνεται πάνω στο εμφύτευμα μόνιμα και πάνω σε αυτό θα εδραστεί η στεφάνη. Αυτό το διαβλεννογόνιο κομμάτι ονομάζεται final prosthetic abutment.
Η διαδικασία αποκατάστασης είναι αντίστοιχη με αυτήν που ακολουθείται όταν πρόκειται να τοποθετηθεί στεφάνη σε ένα δικό σας δόντι. Λαμβάνεται ένα αποτύπωμα του στόματος και ακολουθούν κάποιες πρόβες πρώτα με το μεταλλικό σκελετό και μετά με την πορσελάνη. Εφόσον όλα είναι εντάξει από θέμα λειτουργίας και αισθητικής, ο οδοντίατρος θα κολλήσει τη θήκη πάνω στο εξωτερικό διαβλεννογόνιο κομμάτι ή θα την βιδώσει. Και στις δύο περιπτώσεις θα έχετε ένα δόντι που μοιάζει σαν το δικό σας και το νιώθετε σαν δικό σας.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί η τελική αποκατάσταση να τοποθετηθεί και άμεσα μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος. Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες που θα συζητήσετε με το γιατρό σας. Σε κάθε περίπτωση πάντως κάποια προσωρινή εργασία θα έχει τοποθετηθεί στο στόμα σας μέχρι να είναι έτοιμη η μόνιμη.
Παρακάτω παρατίθονται δύο φωτογραφίες όπου παρουσιάζονται δύο εμφυτεύματα που αποκαταστήθηκαν με δύο συγκολλούμενες μεταλλοπορσελάνινες στεφάνες.
Σε αρκετές περιπτώσεις τα εμφυτεύματα δεν μπορούν να τοποθετηθούν στο στόμα γιατί δεν υπάρχει αρκετό κόκαλο να τα υποδεχθεί. Η εκτίμηση του οστού γίνεται από τον χειρουργό μέσω αρχικά της κλινικής εξέτασης και στο πλείστο των περιπτώσεων με τη βοήθεια ειδικών ακτινογραφιών που ονομάζονται αξονικές ακτινογραφίες. Σχεδόν πάντα υπάρχει λύση με εξειδικευμένες τεχνικές ανάπλασης του οστού.
Η ανάπλαση του οστού γίνεται με τη βοήθεια μεμβρανών κάλυψης και μοσχεύματος. Το μόσχευμα λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή ή χρησιμοποιείται κάποιο άλλο υλικό εμπορίου που πληρεί όλες τις προδιαγραφές και είναι εγκεκριμένο από τον οργανισμό φαρμάκων.
Η τεχνική ανάπλασης μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων ή να πρέπει να προηγηθεί. Σε αυτήν την περίπτωση η όλη διαδικασία μπορεί να καθυστερήσει επιπλέον 6 μήνες.
